Friday, August 13, 2010

ಪ್ರೀತಿ-ಬದುಕು

ಅದೆಷ್ಟು ನಿರಾಳವಾಗಿ ಹೇಳಿದೆ
ಬಾ ಓಡಿ ಹೋಗೋಣ
ಎಲ್ಲ ಸಂಬಂಧಗಳ ಬಿಟ್ಟು
ನಾವಿಬ್ಬರೇ ಬದುಕಿ ನೋಡೋಣ

ಪ್ರೀತಿಯೇ ಸರ್ವಸ್ವವೆಂಬ ಕನಸನು
ಕಣ್ಣಲಿಟ್ಟು ಹೊರಟು ಹೋಯಿತು
ನಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯ
ಬದುಕಿಗೆ ಹೊಸ ದಿಕ್ಕನು
ಕೊಡುವ ಯೌವನದ ದಿನಗಳು
ಎಷ್ಟು ಅಮೂಲ್ಯ!

ಕಣ್ಣಂಚಲಿ ಕನಸುಗಳೇ ತುಂಬಿರುವಾಗ
ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಭೇಟಿಯ ಆ ಕ್ಷಣ
ನವ ಒಲವಿನಾಂಕುರದ ರೋಮಾಂಚನ
ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ ಎಲ್ಲರಂತಲ್ಲ
ಕೈಬಿಡೆವು ನಾವೆಂದೂ
ಕೊಟ್ಟೆವು ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ವಚನ

ಹೆತ್ತು ಸಾಕಿದ ತಾಯಿ ತಂದೆ
ಕುಟುಂಬ, ಬಂಧು ಬಳಗ
ಯಾರಿಗೆ ಬೇಕೀ ರಗಳೆ
ತನ್ನ ಹಿತಾಸಕ್ತಿ ನೀಗಿಸಲು
ಮಾನವ ನಿರ್ಮಿಸಿದ
ಈ ಸಮಾಜವೆಂಬ ಕಟ್ಟಳೆ

ಆದರೆ ಪ್ರಿಯತಮ!
ಈ ಬದುಕಿನಲಿ, ನಿನ್ನ
ಪ್ರೀತಿಯೊಂದಿದ್ದರೆ ಸಾಕೇ?
ಬೆಟ್ಟ ಗುಡ್ಡಗಳ ತಪ್ಪಲಲ್ಲಿ
ಬರೇ ಮುತ್ತಿಕ್ಕುತ ಕುಣಿಯಲು
ಬದುಕೊಂದು ಸಿನಿಮಾದ ಹಾಡೇ?

ಪತಿಯ ಮನೆ, ತವರೂರ ಪ್ರೀತಿ
ಹಿರಿಯರ ಆಶಿರ್ವಾದ
ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥ, ಮದುವೆ, ಸೀಮಂತ
ಇವೆಲ್ಲದರ ಪರಿವಿಲ್ಲದೇ
ದೂರದೂರಿಗೆ ಕೂಡಿ ಓಡಿ
ಬದುಕಿದರೆ ಮೆಚ್ಚುವನೆ ಭಗವಂತ?
-ಶಫಿ

No comments:

Post a Comment